“Ovaj kroničarski zapis u četiri dijela, od kojih je posljednji kraći nego ostali, ne gubi na svojoj snazi u 254 stranice. Pritom ga karakterizira gusto i čvrsto pisanje, a tekst je prohodan i lako se prati. Čak je i knjiga nekako ugodna za držanje, korice su mekane, ali žilave na dodir.” (Anja Tomljenović, Booksa)

“Ovaj bi se roman mogao pozicionirati na visoko mjesto u trenutnoj domaćoj književnoj produkciji, prije svega kao djelo koje zasijeca mnogo tema i nije ga nužno čitati u bosanskohercegovačkom ključu, već posmatrati kao priču o posrnulom čovjeku, njegovom životu i povorci ljudi koji kroz taj život prođu. ” (Ivana Golijanin, Oslobođenje)

“Bitno je istaći da Hasanović ovim romanom ne teži pukoj fabrikaciji novog mita o Sarajevu […]. Ovaj roman simbolički potencijal toponima gradi indirektno iz perspektive likova koji u njemu žive i koji glasnim rojem prigušenih ljepota i ružnoća svojih života ocrtavaju lice Sarajeva.” (Lamija Milišić, Dunjalučar)

“Kroz burno, varničavo, turbulentno, ponekad rivalsko, a katkad prisno prijateljstvo između Andija i Grofa Hasanović gradi uzbudljivu i napetu priču, slikajući usput i mene društvenog i političkog miljea Sarajeva, u kojem se odvija gotovo čitava radnja romana.” (iz pogovora Tomislava Markovića)